વાર્તા-1
“માં એક બેંક અને પપ્પા ક્રેડિટ કાર્ડ છે.
એક સમય ની વાત છે. રાજ ખુબજ ગુસ્સાથી ઘરની બહાર આવ્યો. તે એટલો નારાજ હતો કે ભૂલથી પપ્પાના પગરખાં પહેરીને બહાર નીકળી ગયો. તે વિચારી રહ્યો હતો, કે હું આજે જ ઘર છોડી દઈશ, અને જ્યારે હું ખૂબ મોટો માણસ બનીશ ત્યારે જ પાછો આવીશ.
જ્યારે પપ્પા મોટર સાઈકલ અપાવી શકતા નથી, તો પછી તેઓ શા માટે એન્જિનિયર બનાવવાનું સપનું જોતા હશે? આજે તો મેં પપ્પાનું નું પર્સ પણ લઈ લીધું. જેને અડવાની કોઈને છૂટ નહોતી. હું જાણું છું કે આ પર્સમાં પૈસાના હિસાબ ની ડાયરી જ હોવી જોઇએ. ખબર તો પડે કેટલો સામાન છુપાવ્યો છે? મમ્મી થી પણ છુપાવ્યો હશે.
તેથી જ પપ્પા કોઈને હાથ અડાડવા ન દેતા. રફ રસ્તે નીકળતાંની સાથે જ મને લાગ્યું કે પગરખાંમાં કંઇક ડંખ લાગ્યું. મેં જૂતા જોયા અને જોયું તો મારી એડીમાંથી થોડું લોહી વહી રહ્યું હતું. જૂતાની અંદર ખીલી હતી, દર્દ તો થયું પણ ઘણો ગુસ્સો આવ્યો.
હવે, મારે બસ ઘર છોડીને જવું જ હતું. થોડોક દૂર ચાલ્યો કે , પગમાં કંઇક ભીનું ભીનું લાગ્યું, રસ્તા પર પાણી ઢોળાયેલું હતું . મે પગરખા જોયા, તો તેના તળિયા તૂટેલાં હતા.
બસ સ્ટોપ પર પહોંચતાંની સાથે જ મને ખબર પડી કે એક કલાક સુધી કોઈ
બસ નહોતી. મેં વિચાર્યું કે પર્સ ને તપાસી જોવ .મેં પર્સ ખોલ્યું તેમાં એક કાપલી જોઇ, લખ્યું હતું કે – મેં લેપટોપ માટે 40 હજાર ઉધાર લીધા છે, પણ લેપટોપ તો ઘરે મારી પાસે છે.
તેમાં બીજું એક વળેલું કાગળ હતું .જેમાં તેમણે ઓફિસ નો હોબી લખ્યો હતો. પપ્પાએ સરસ પગરખા પહેરવાની હોબી લખી હતી. ઓહ …. સારા પગરખાં પહેરવા ???
પણ તેમના પગરખાં તો ……… .. !!!!
મમ્મી છેલ્લા ચાર મહિનાથી દરેક પ્રથમ તારીખે કહે છે, નવા જૂતા લઈ લો અને દરેક વખતે તેઓ કહેશે, “હજુ આ પગરખાં ૬ મહિના ચાલશે”
ત્રીજી કાપલી
જુનું સ્કૂટર આપો, એક્સચેંજમાં નવી મોટરસાયકલ લો, વાંચતા વાંચતા મન ભટક્યું, પાપાનું સ્કૂટર ઓહહ..
રાજ ઘર તરફ ભાગ્યો ,હવે તેને પગમાં ખીલી ખૂચતી ન હતી.. તે ઘરે પહોંચ્યો પણ પિતા કે સ્કૂટર એક પણ નહોતા … ઓહ … નહિ…રાજ સમજી ગયો કે તે ક્યાં ગયા છે.
તે દોડ્યો… ..
અને એજન્સી એ પહોંચ્યો . પપ્પા પણ ત્યાં જ હતા. રાજ પપ્પાને ભેટી પડ્યો, અને આંસુથી ખભા પલાળી દીધા, ના… ના ..પપ્પા …… .. મારે મોટરસાયકલ નથી જોઈતી.
તમે નવા પગરખાં લઈ લો બસ અને હું હવે મોટો માણસ બનીશ,તો પણ તમારી રીતે….
“માં” એક એવી બેંક છે જ્યાં તમે દરેક ભાવના અને દુ:ખ એકઠા કરી શકો છો.
અને
“પાપા” એવું ક્રેડિટ કાર્ડ છે કે જે પૈસા ન હોવા છતાં પણ આપણા સપનાને પૂરા કરવાનો પ્રયત્ન કરે છે.
વાર્તા -2
“બે દેડકા”
દેડકાઓનું એક જૂથ મુસાફરી કરી રહ્યું હતું અને એ જંગલમાંથી બહાર આવ્યું હતું. ત્યારે રસ્તામાં તેમાંથી બે દેડકા ખૂબ ઊંડા ખાડામાં પડી ગયા. જ્યારે અન્ય દેડકાએ જોયું કે ખાડો ખૂબ ઊંડો છે, ત્યારે તેઓએ બે દેડકાને બૂમ પાડી કે તેઓ હવે મરી ગયા છે તેમ જ માને.
તે બે દેડકાએ અન્ય દેડકાઓની વાતને અવગણીને સંપૂર્ણ શક્તિથી ઉપર આવવાનો પ્રયાસ ચાલુ રાખ્યો. બાકીના દેડકા બે દેડકાને કહેવાનું ચાલુ રાખ્યું કે તેઓ આગળ આવવા માટે નિરર્થક પ્રયાસ કરી રહ્યાં છે, અને તેનો કોઈ ફાયદો નથી.
અંતે, બે દેડકામાંથી એકે બીજા દેડકાઓના કહેવા પર ઉપર આવવાનો પ્રયાસ કરવો છોડી દીધો અને ઊંડા ખાડામાં જ તેણે પોતાનો જીવ આપી દીધો. જો કે, બીજા દેડકાએ ઊંડા ખાડા માંથી બહાર આવવા અને શક્ય તેટલી શક્તિથી કૂદવાનું તેના પ્રયત્નો ચાલુ રાખ્યા. પછી અન્ય દેડકાઓ કહેવા કે તે વ્યર્થ પ્રયત્નો ન કરે બધા તેના પર ચીસો પાડવા લાગ્યા.
જો કે, એવું લાગતું હતું કે આ દેડકો કોઈ અન્ય માટીથી બનેલો હતો.તેણે વધુ શક્તિથી ઉપર કૂદવાનું ચાલુ રાખ્યું, અને આખરે તે ઊંડા ખાડામાંથી બહાર આવ્યો. તે બહાર આવતાં જ બીજા બધા દેડકાએ તેને ઘેરી લીધો અને પૂછ્યું, “જ્યારે અમે તને ઉપર આવવાનો પ્રયાસ છોડી દેવાનું કહેતા હતા, ત્યારે તું સાંભળી રહયો ન હતો?” ત્યારે દેડકાએ બીજા બધા દેડકાને ઇશારો કરીને સમજાવ્યું કે તે બહેરો છે, તે સાંભળી શકતો નથી.
તદુપરાંત, અન્ય દેડકાની હરકતો અને હાવભાવથી, તે એમ સમજી રહ્યો હતો કે અન્ય દેડકાઓ તેને પ્રોત્સાહિત કરે છે, તેને ઉપર આવવા માટે કહે છે.
આપણને, આ વાર્તામાંથી નીચેનો બોધ મળે છે:
- આ જીભમાં જીવન અને મૃત્યુની બંનેની શક્તિ છે. જો કોઈ ઉદાસીન અથવા નિરાશ છે, તો કેટલાક પ્રેરણાદાયી શબ્દો અથવા ઉત્સાહથી ભરપૂર આશાસ્પદ શબ્દો તે વ્યક્તિની નિરાશાને સમાપ્ત કરી શકે છે અને તેના જીવનમાં ખુશીઓ ભરી શકે છે.
- જો કોઈ વ્યક્તિ પહેલેથી નિરાશ અથવા હતાશ છે અને જો કોઈ નિરાશાજનક શબ્દો અથવા નિરાશાજનક વસ્તુઓ બોલે છે, તો તે તેનું જીવન સમાપ્ત કરી શકે છે. તેથી તમે કંઇ બોલો તે પહેલાં, વિચારો કે તમારા બોલાયેલા શબ્દો બીજાની ખુશીમાં વધારે છે કે તેમની ખુશી છીનવી લેશે.
આ વાર્તાનો સૌથી મહત્વપૂર્ણ બોધ એ છે કે તમે ગમે તેટલા હતાશ થાઓ, પરંતુ બીજાઓના ઉદાસીન અને નિરાશાજનક શબ્દોથી ક્યારેય પ્રભાવિત થશો નહીં અને તેના પર બિલકુલ ધ્યાન કેન્દ્રિત ન કરશો હંમેશાં વિચારો કે તમારે તમારી પરિસ્થિતિઓને પહેલા કરતાં વધુ સારી અને સારી બનાવવી પડશે અને આ માટે હંમેશાં અથાક પ્રયાસ કરવો જોઈએ. તમને ચોક્કસ સફળતા મળશે.
વાર્તા -3
“સ્વ નિરીક્ષણ
એક નાનો છોકરો હતો. જે લગભગ 10-11 વર્ષનો હશે. એક દવાની દુકાનમાં ગયો અને દુકાન ના માલિક પાસે એક ફોન કરવાની રજા માંગી. પછી
તેણે એક મોટું બોક્સ ખસેડ્યું અને તેના પર ચઢ્યો, જેથી તે ફોન પાસે પહોંચી
શકે જે ઉપર રાખવામાં આવ્યો હતો. દુકાનના માલિકે તે છોકરાની વાતચીત શાંતિથી સાંભળી.
છોકરાએ એક સ્ત્રીને ફોન કર્યો અને કહ્યું, “તમે મને તમારા બગીચામાં લૉન કાપવાની નોકરી આપી શકો?”
ત્યારે મહિલાએ ફોનની બીજી બાજુ થીન કહ્યું, “મારા લૉન કાપવાનું કામ કોઈ પહેલેથી કરી રહ્યું છે.”
બાળક – “પણ, હું તમારા બગીચાની લૉન ને અડધા ભાવે કાપવાનું કામ કરવા તૈયાર છું.”
સ્ત્રી – “જે છોકરો મારું લૉન નું કામ કરી રહ્યો છે, હું તેના કામથી સંપૂર્ણ સંતુષ્ટ છું.”
આ સમયે બાળકે વધુ નિશ્ચિતપણે કહ્યું – “હું તમારા લોનની આજુબાજુનો રસ્તો પણ સાફ કરીશ અને તમારા ઘરની બહાર કાચ પણ સાફ કરીશ.”
મહિલાએ કહ્યું – “ના, મારે કોઈની જરૂર નથી, આભાર,” છોકરો હસ્યો અને તે આ સાંભળીને અટકી ગયો. “
છોકરાની વાતચીત સાંભળી રહેલા દુકાનનો માલિક તેની તરફ આવ્યો અને કહ્યું – “દીકરા, તારો આત્મવિશ્વાસ અને સકારાત્મક વલણ જોઈને મને ખૂબ આનંદ થયો. હું તને નોકરી આપીને ખરેખર ખુશ થઈશ. શું તું મારા માટે કામ કરીશ ? “
છોકરાએ કહ્યું, “આભાર, પણ હું કોઈ કામ કરવા નથી માંગતો.”
દુકાનના માલિકે કહ્યું – “પણ દીકરા, તું ફોન પર કોઈ નોકરી માટે હમણાં કહેતો હતો.”
બાળકે કહ્યું, “ના સાહેબ, હું ફક્ત મારી કાર્યક્ષમતાનું પરીક્ષણ કરતો હતો.” ખરેખર, તો હું એ બેન માટેજ કામ કરું છું. “
તેણે વધુમાં કહ્યું –
“અને, તેની સાથે વાત કર્યા પછી, મને ખબર પડી કે તે સ્ત્રી મારા કામથી સંપૂર્ણ રીતે સંતુષ્ટ છે તેથી મને ખૂબ જ ખુશી મળી .”
શું આપણે આ નાના છોકરા પાસેથી સ્વ-નિરીક્ષણ કરવાની પ્રેરણા મેળવી શકીએ?
શીખ: આપણે આપણું સ્વ-નિરીક્ષણ કરવું જ જોઇએ.
વાર્તા -4
“નાનો તફાવત”
એક સમજદાર માણસ, જેને લખવાનો શોખ હતો. તે લખવા માટે દરિયા કાંઠે બેસતો, ત્યાં તેને ખૂબ જ પ્રેરણા મળી રહેતી ,અને તેની લખવાની કળા વિકસતી..
એક દિવસ, તે દરિયા કિનારે ચાલતો હતો, ત્યારે તેણે જોયું કે એક વ્યક્તિ કોઈ વસ્તુને કાંઠા પરથી ઉંચકીને સમુદ્રમાં ફેંકી રહ્યો છે.
જ્યારે તેણે નજીકથી જોયું તો તેણે જોયું કે તે વ્યક્તિ દરિયાકિનારે એક પછી એક નાની માછલી પસંદ કરી તેને દરિયામાં ફેંકી રહ્યો હતો.
કાળજીપૂર્વક જોયા પછી, તેમને જાણવા મળ્યું કે કિનારા પર મોટી સંખ્યામાં નાની માછલીઓ પડી હતી, જે ટૂંક સમયમાં મરી જવાની હતી.
પરંતુ તે અટક્યો નહીં અને બુદ્ધિશાળી વ્યક્તિએ તેને પૂછ્યું, ભાઈ! દરિયાકાંઠે લાખો માછલીઓ છે.
આ રીતે, તમે પાણીમાં મરતી માછલીઓ વચ્ચેનું અંતર કેવી રીતે ઘટાડશો?
પછી જે વ્યક્તિ નાની માછલીઓ એક પછી એક દરિયામાં ફેંકી રહ્યો હતો, તેણે કહ્યું, –
“જુઓ! સૂર્ય નીકળી ગયો છે અને સમુદ્રના મોજા હવે શાંત થવા અને પાછા ફરવા માટે તૈયાર છે. આવી સ્થિતિમાં, હું દરિયાકાંઠે બાકીની બધી માછલીઓને તો જીવન આપી શકીશ નહીં. ”પછી તેણે ઝૂકીને બીજી માછલીને દરિયામાં ફેંકી દીધી અને કહ્યું,“ પણ, મેં આ માછલીના જીવનના અંતરમાં એક ફેર પાડ્યો છે, અને આ જ મને ખૂબ સંતોષ આપી રહ્યો છે. “
આવી જ રીતે, ભગવાન આપણને બધાને થોડી મહેનત દ્વારા રોજિંદા કોઈના જીવનમાં થોડો ફરક કરવાની ક્ષમતા આપી છે. જેમ કે ભૂખ્યા પ્રાણી કે માનવીને ખોરાક આપવો, કોઈ જરૂરિયાતમંદને નિસ્વાર્થ સહાય કરવી વગેરે.
આપણે આ સમાજને, આ વિશ્વને, શું આપી શકીએ આપણે, કઈ રીતે ક્ષમતાથી બચાવી શકીએ આ બાબતનું આપણે આત્મનિરીક્ષણ કરવું પડશે. તે પછી, તમારે દરરોજ કોઈના ચહેરા પર સ્મિત આપવાનો પ્રયાસ કરવો પડશે. આ કરીને તમને સૌથી વધુ આત્મસંતોષ થશે.
વાર્તા -5
“ભય ની આગળ વિજય છે”
ઘણા સમય પહેલાની આ વાત છે, જંગલમાં એક ઉંદર હતો જે હંમેશા બિલાડીના ડરથી ડરતો હતો. બિલાડીના ડરને લીધે, તે હંમેશાં તેના દર માં છુપાએલો રહેતો. ન તો તેના સાથી ઉંદરો સાથે રમતો કે ન તો બહાર નીકળવાની હિંમત કરતો.
એક દિવસ એક વડીલે કહ્યું કે એક ચમત્કારિક સ્વામીજી છે જે દરેક ડરપોક ઉંદરને મદદ કરે છે .ડરપોક ઉંદર હિંમત કરીને દર માંથી બહાર આવ્યો અને સ્વામીજી પાસે ગયો.
ઉંદરે તેની સમસ્યા સ્વામીજીને જણાવી અને મદદ માગીને રડવાનું શરૂ કર્યું. સ્વામીજી એ ઉંદર પર દયા કરી,અને તેમણે તે ઉંદરને આશીર્વાદ આપ્યા અને પોતાની શક્તિથી બિલાડી બનાવી.
થોડા દિવસો સુધી, બિલાડી બરાબર હતી, પરંતુ હવે તે કૂતરાઓથી ડરવા લાગ્યો, તે ફરીથી સ્વામીજી પાસે ગયો અને રડવા લાગ્યો.
સ્વામી જીએ તેમની શક્તિથી તેને કૂતરો બનાવ્યો. કૂતરો બન્યા પછી, તે જંગલમાં સિંહથી ડરવા લાગ્યો. સ્વામી જીએ તેને સિંહ બનાવ્યો.
સિંહની શક્તિ અને ક્ષમતા હોવા છતાં, તે હવે શિકારીથી ડરવા લાગ્યો. તે ફરીથી સ્વામીજી પાસે ગયો અને મદદ માંગવા લાગ્યો.
સ્વામીજીએ સિંહની વાત સાંભળ્યા પછી તેને ફરીથી ઉંદર બનાવ્યો અને કહ્યું, “હું મારી શક્તિથી તને કંઇક બનાવી શકું પરંતુ તારી અંદરનો ડર ન કાઢી ન શકુ કારણ કે તારું હ્રદય તો ઉંદર નું જ છે.
આ ફક્ત એક વાર્તા નથી!
ક્યાંક આપણામાંના ઘણાની આ વાસ્તવિકતા છે. આજે આપણે બધા કોઈક ડરના ડરમાં જીવીએ છીએ. કોઈને મૃત્યુથી ડર લાગે છે, કોઈને પ્રિયજનોથી અલગ થવાનો, અસ્વીકારનો, બોસનો અથવા નિષ્ફળ થવાનો ભય છે. ડર તરીકે ઓળખાતા આ રોગને કારણે, આપણે તે ક્ષણે પહોંચવામાં અસમર્થ છીએ કે જેના માટે આપણે સક્ષમ છીએ. ગબ્બરે પણ સાચું જ કહ્યું છે, “जो डर गया समझो मर गया”.
તમે જેટલા તમારા ડરથી ભાગશો, તેટલો જ તે તમારા પર વધારે પ્રભુત્વ મેળવશે. જેમ તમે હિંમત રાખશો અને તેનો સામનો કરો છો, તે એક ક્ષણમાં અદૃશ્ય થઈ જશે અને પછી તમે સમજી શકશો કે તમે જેનાથી ડરતા હતા તે ફક્ત તમારા મનનો વહેમ હતો. આત્મવિશ્વાસ અને હિંમતથી, તમે તમારા મનમાં સ્થાયી થયેલા ભયને દૂર કરીને તમારૂ કોઈ પણ લક્ષ્ય પ્રાપ્ત કરી શકો છો.